Από τι εξαρτάται η συχνότητα με την οποία θα πρέπει να επισκεπτόμαστε τον οφθαλμίατρο;

Εξαρτάται από την

ηλικία του ασθενούς
ύπαρξη παθολογικών παραγόντων επικίνδυνων για την όραση και
παρουσία οφθαλμολογικών συμπτωμάτων.
Ετσι, άτομα τα οποία παρουσιάζουν οφθαλμολογικά συμπτώματα χρειάζονται άμεση οφθαλμολογική εξέταση. Όσοι δεν παρουσιάζουν συμπτώματα αλλά βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο να παρουσιάσουν μια οφθαλμολογική πάθηση θα πρέπει περιοδικά να εξετάζονται από τον οφθαλμίατρο. Τέλος, ασθενείς που παίρνουν φάρμακα τα οποία επηρεάζουν την όραση, όπως κορτικοστεροειδή, θα πρέπει επίσης να εξετάζονται τακτικά.

Ποια οφθαλμολογικά σημεία και συμπτώματα επιβάλλουν άμεση οφθαλμολογική εξέταση, ανεξαρτήτως ηλικίας;

Ξαφνική μείωση της όρασης, απώλεια ή παραμόρφωση των παρατηρουμένων αντικειμένων
Πόνος μέσα και γύρω από τα μάτια
Υπερβολική δακρύρροια ή εκκρίσεις από τα μάτια
Πρήξιμο των βλεφάρων ή πρόπτωση του βολβού (εξόφθαλμος)
Διπλωπία
Λάμψεις, φωτεινοί κύκλοι γύρω από τα φώτα ή αντίληψη κινουμένων σχηματισμών (μυγάκια, αράχνες, αραιό δίχτυ, καπνός κ.λ.π.)
Ξαφνικός στραβισμός ή εκτροπή του ματιού
Αλλαγή στο χρώμα της ίριδας
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση οφθαλμολογικών παθήσεων;

Διαβήτης
Υπέρταση
Οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος, αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς ή άλλες κληρονομικές ή «οικογενειακές» οφθαλμολογικές παθήσεις
Υψηλή μυωπία
Ηλικία άνω των 65 ετών

Ποια είναι η συχνότητα με την οποία θα πρέπει να εξετάζονται τα νεογέννητα, τα παιδιά, οι νέοι μετά το σχολείο και οι ηλικιωμένοι;

Ορισμένα κληρονομικά, συγγενή ή και λοιμώδη οφθαλμικά νοσήματα εμφανίζονται στο νεογνό και απαιτούν άμεσο οφθαλμολογικό έλεγχο. Ορισμένες από αυτές τις καταστάσεις, όπως ο συγγενής καταρράκτης, μπορούν να αντιμετωπισθούν με επιτυχία εάν θεραπευτούν μέσα στις πρώτες εβδομάδες από τη γέννηση.

Οι παράγοντες κινδύνου για οφθαλμολογικές παθήσεις σε ένα νεογέννητο είναι:

1) ερυθρά της μητέρας
2) αφροδίσια ή σχετιζόμενα με το AIDS νοσήματα,
3) η παραμονή σε θερμοκοιτίδα επί μακρόν,
4) οικογενειακό ιστορικό ρετινοβλαστώματος,
5) γενετικές παθήσεις ή συγγενείς παθήσεις όπως ο καταρράκτης και το γλαύκωμα.

Υψηλού κινδύνου νεογέννητα: Οφθαλμολογική εξέταση στην νεογνική ηλικία

Πρόωρα μωρά, με παραμονή σε θερμοκοιτίδα και ελλειποβαρή.
Παιδιά με οικογενειακό ιστορικό ρετινοβλαστώματος, συγγενούς καταρράκτη ή με γενετικές παθήσεις.
Ερυθρά μητέρας, αφροδίσια ή σχετιζόμενα με το ΑΙDS νοσήματα.

Και τα παιδιά όμως που δεν ανήκουν στην κατηγορία υψηλού κινδύνου για την εμφάνιση οφθαλμολογικών παθήσεων θα πρέπει να εξετάζονται στα μάτια τους από τον παιδίατρο ή τον οικογενειακό γιατρό από τις πρώτες ημέρες της γέννησής τους.

Κάθε παιδί θα πρέπει το αργότερο μέχρι την προσχολική ηλικία να έχει εξετασθεί από τον οφθαλμίατρο. Η αμβλυωπία που είναι ένα από τα περισσότερο συνήθη προβλήματα κατά την προσχολική ηλικία (περίπου 2% ) μπορεί να διορθωθεί ικανοποιητικά εάν διαγνωσθεί έγκαιρα. Η μειωμένη οπτική οξύτητα που γίνεται αντιληπτή στο ιατρείο ή κατά τον έλεγχο που γίνεται στο σχολείο απαιτεί περαιτέρω αξιολόγηση.

Κατά την σχολική ηλικία, το μεγαλύτερο οφθαλμολογικό πρόβλημα που παρουσιάζεται στα παιδιά είναι η διαθλαστική διαταραχή όπως αυτή της μυωπίας που δεν έχει διοθρωθεί. Για τα παιδιά που εξετάζονται μια φορά το χρόνο και δεν παρουσιάζουν κάποιο σύμπτωμα ή δεν ανήκουν στην κατηγορία υψηλού κινδύνου για οφθαλμολογικές παθήσεις, ο οφθαλμίατρός τους θα καθορίσει την συχνότητα με την οποία θα πρέπει να τον επισκέπτονται.

Συχνότητα οφθαλμολογικής εξέτασης σε νεογέννητα και παιδιά που δεν ανήκουν στην κατηγορία υψηλού κινδύνου

Ολα τα νεογέννητα από τον παιδίατρο ή τον οικογενειακό γιατρό.
Όλα τα μωρά στην ηλικία των 6 μηνών από τον παιδίατρο ή τον οικογενειακό γιατρό.
Όλα τα παιδιά στην ηλικία των 3,5 ετών από τον παιδίατρο, τον οικογενειακό γιατρό ή τον οφθαλμίατρο.
Ετήσιος περιοδικός έλεγχος στη σχολική ηλικία

Σε νέους ηλικίας κάτω των 35 ετών υπάρχει μια σχετικά χαμηλή συχνότητα ύπαρξης σημαντικών οφθαλμολογικών παθήσεων. Μια εξέταση ρουτίνας στην ηλικία των 35 ετών θα μπορούσε να συσταθεί προκειμένου να διερευνηθεί η ύπαρξη γλαυκώματος. Περιοδικοί έλεγχοι της όρασης θα πρέπει να επαναλαμβάνονται κάθε δύο με πέντε χρόνια.

Ασθενείς που αντιμετωπίζουν υψηλό κίνδυνο για οφθαλμολογικές παθήσεις, όπως όσοι πάσχουν από διαβήτη, υπέρταση ή έχουν οικογενειακό ιστορικό γλαυκώματος θα πρέπει να εξετάζονται κάθε χρόνο από τον οφθαλμίατρό τους.

Συχνότητα οφθαλμολογικής εξετάσης ατόμων που βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο

Διαβητικοί: Τουλάχιστον μια φορά το χρόνο από τη στιγμή που θα διαγνωσθεί η νόσος
Υπερτασικοί: Τουλάχιστον μια φορά το χρόνο από τη στιγμή της διάγνωσης
Οι «υψηλού κινδύνου» για γλαύκωμα: κάθε χρόνο
Ολοι άνω των 65 ετών: κάθε δύο χρόνια

Συχνότητα προληπτικού οφθαλμολογικού ελέγχου ατόμων που δεν βρίσκονται σε υψηλό κίνδυνο

Κάθε δύο με πέντε χρόνια

Θυμηθείτε: Ο οφθαλμίατρός σας είναι πάντα η καλύτερη πηγή που θα σας δώσει υπεύθυνες απαντήσεις πάνω σε θέματα που αφορούν την υγεία των ματιών σας. Σε καμμιά περίπτωση, η πληροφόρηση που θα πάρετε από την ιστοσελίδα μας δεν έχει σκοπό να τον υποκαταστήσει. Απευθυνθείτε σε αυτόν για ολοκληρωμένη πληροφόρηση.

Ξηροφθαλμία laser  

Τι είναι η ξηροφθαλμία;

Τα φυσικά μας δάκρυα προστατεύουν τα μάτια μας και τα υγραίνουν κάτι που είναι απαραίτητο για μια καθαρή και χωρίς ενοχλήσεις όραση. Μερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να παράγουν κανονική ποσότητα δακρύων ή παρουσιάζουν μια διαταραχή στην ποιότητα των δακρύων με αποτέλεσμα τα μάτια να είναι ξηρά και ευερέθιστα, να τσούζουν και να κόβουν ενώ η όραση να θολώνει συχνά. Σε μερικές βαριές καταστάσεις, η ξηροφθαλμία μπορεί να αποβεί επικύνδυνη για το μάτι.

Σε τι χρειάζονται τα δάκρυα;

Το λεπτό στρώμα των δακρύων του ανθρώπινου ματιού είναι ένα εξαιρετικά πολύπλοκο υγρό. Εκκρίνεται από διάφορους αδένες γύρω από το μάτι. Εχει μηχανική και λιπαντική δράση και προστατεύει το μάτι από βλαβερά βακτηρίδια, αλλεργιογόνα και άλλες μολυσματικές ουσίες. Το στρώμα αυτό ανανεώνεται κάθε φορά που ανοιγοκλείνουμε τα μάτια μας. Τα δάκρυα έχουν και λειτουρική δράση δηλ. η όρασή μας είναι ευκρινής εφόσον και το στρώμα των δακρύων δεν παρουσιάζει αλλοιώσεις. Είναι σημαντικό να αναφέρουμε ότι εκτός από την ενυδάτωση του ματιού, η παραγωγή των δακρύων αποτελεί ανακλαστικό σε εξωτερικά ερεθίσματα όπως: τραύματα ή έντονο συναίσθημα. Εντούτοις, τα ανακλαστικά δάκρυα βοηθούν πολύ λίγο στην ανακούφιση της ξηροφθαλμίας και αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο πολλές φορές άτομα με “υγρά” μάτια μπορεί ακόμα να παραπονεθούν για ερεθισμό .

Ποια είναι η δομή των δακρύων;

Τα δάκρυα αποτελούνται από τρεις στιβάδες. Η βλεννώδης στιβάδα καλύπτει τον κερατοειδή χιτώνα (η εξωτερική επιφάνεια του ματιού) δημιουργώντας μια χαμηλή συγκόλληση με αυτόν ούτως ώστε το δάκρυ να παραμένει σταθερό επάνω στο μάτι. Το μεσαίο υδατώδες στρώμα παρέχει την υγρασία και μεταφέρει οξυγόνο και θρεπτικά συστατικά στον κερατοειδή χιτώνα. Αυτό το στρώμα αποτελείται από 98% νερό μαζί με μικρές ποσότητες από χλωριούχο νάτριο (αλάτι), πρωτεΐνες και άλλα συστατικά. Το εξωτερικό λιπώδες στρώμα δημιουργεί μια ελαιώδη μεμβράνη η οποία καλύπτει την δακρυική στιβάδα και την προστατεύει από την εξάτμιση. Τα δάκρυα δημιουργούνται σε πολλούς αδένες γύρω από το μάτι. Το υδάτινο στρώμα παράγεται στον δακρυικό αδένα, ο οποίος βρίσκεται στην βάση του άνω βλεφάρου. Πολλοί μικροί αδένες ανάμεσα στα τοιχώματα των βλεφάρων παράγουν το ελαιώδες και λιπώδες στρώμα. Με κάθε βλεφαρισμό τα βλέφαρα απλώνουν τα δάκρυα επάνω στο μάτι. Τα δάκρυα που περισσεύουν κυλούν προς τους δύο μικρούς πόρους στην άκρη του ματιού κοντά στην μύτη. Αυτοί οι πόροι οδηγούν στα δακρυικά σωληνάρια τα οποία καταλήγουν στην ρινική κοιλότητα. Η επικοινωνία μεταξύ των δακρυικών πόρων και της ρινικής κοιλότητας είναι ο λόγος για τον οποίον όταν κλαίμε, τρέχει η μύτη μας.

Ποιους προσβάλλει η ξηροφθαλμία;

Το σύνδρομο ξηροφθαλμίας έχει πολλές αιτίες. Μια από τις πιο συχνές αιτία είναι η διαδικασία γήρανσης. Καθώς μεγαλώνουμε το σώμα μας παράγει λιγότερο λιπαρές ουσίες– 60% λιγότερο στην ηλικία των 65 απ’ ότι στην ηλικία των 18. Αυτό είναι περισσότερο εμφανές στις γυναίκες, οι οποίες τείνουν να έχουν ξηρότερο δέρμα απ’ ότι οι άνδρες. Η έλλειψη ελαίου προσβάλλει και την δακρυική στιβάδα. Χωρίς το απαραίτητο έλαιο η ελαιώδης στιβάδα δεν μπορεί να καλύψει όλη την δακρυική στιβάδα η οποία εξατμίζεται γρηγορότερα και αφήνει περιοχές του κερατοειδούς στεγνές. Πολλοί άλλοι παράγοντες, όπως η ζέστη, η ξηρασία και ο αέρας, το μεγάλο υψόμετρο και ο καπνός του τσιγάρου προκαλούν επίσης ξηροφθαλμία. Πολλοί άνθρωποι αισθάνονται τα μάτια τους στεγνά όταν διαβάζουν ή δουλεύουν με τον υπολογιστή. Συχνά διαλείμματα για βλεφαρισμό προσφέρουν ενυδάτωση στα μάτια και απαλλάσσουν από τα συμπτώματα. Οι χρήστες φακών επαφής μπορεί επίσης να υποφέρουν από ξηρότητα επειδή οι φακοί επαφής απορροφούν την δακρυική στιβάδα, δημιουργώντας μακροχρόνιο σχηματισμό πρωτεϊνικών ιζημάτων στον φακό επαφής. Επίσης, ορισμένοι φάρμακα, προβλήματα θυρεοειδούς, έλλειψη βιταμίνης Α, και ασθένειες όπως Parkinson, ο ερυθηματώδης λύκος ή η ρευματοειδής αρθρίτιδα, το σύνδρομο Sjogren (εκτός της ξηροφθαλμίας προκαλεί ξηροστομία και ξηρότητα των βλεννογόνων) και το σύνδρομο του Mickulizc μπορούν επίσης να προκαλέσουν ξηρότητα. Οι γυναίκες συχνά παρουσιάζουν πρόβλημα ξηρότητας κατά την εμμηνόπαυση λόγω ορμονικών αλλαγών. Επίσης μετά από εγκεφαλικό επεισόδιο, πολλές φορές παρατητείται ο λεγόμενος λαγόφθαλμος, δηλ. το μάτι δεν κλείνει καλά με συνέπεια τα δάκρυα να εξατμίζονται πιο γρήγορα και να έχουμε ξηροφθαλμία.

Ποια είναι τα συμπτώματα της ξηροφθαλμίας;

Τα συμπτώματα της ξηροφθαλμίας είναι η αίσθηση ξένου σώματος, η φαγούρα, το κάψιμο. Τα συμπτώματα αυτά μοιάζουν με την χρόνια επιπεφυκίτιδα ωστόσο η κλινική εξέταση μπορεί να δείξει την αιτία του προβλήματος. Τα μάτια μας μπορεί να είναι ελαφρώς κόκκινα, χωρίς τσίμπλες. Μας κάνουν να υποφέρουμε χωρίς να καταλαβαίνουμε το γιατί. Ο κερατοειδής μπορεί να εμφανίζει στικτή επιθηλιοπάθεια δηλ. μικρές αλλοιώσεις σαν σημειακά γδαρσίματα. Σε πιο βαριές καταστάσεις που δεν έχουν αντιμετωπιστεί, μπορούμε να έχουμε και απώλεια του οφθαλμού αν υπάρξει επιμόλυνση (κερατίτιδα) ή τήξη του κερατοειδούς από την παντελή έλλειψη δακρύων.

Απλή ενόχληση
Καύσος
Ερυθρότης
Φαγούρα-Επίμονη αίσθηση ύπαρξης άμμου στα μάτια
Θολή όραση που βελτιώνεται με τον βλεφαρισμό
Αύξηση των συμπτωμάτων μετά το διάβασμα την τηλεόραση ή την δουλεία στον υπολογιστή
Δυσκολία στην εφαρμογή των φακών επαφής
Δακρύρροια
Έντονος ερεθισμός του ματιού από τον καπνό ή τον άνεμο

Πως μπορεί να διαγνωσθεί η ξηροφθαλμία;

O oφθαλμίατρος μπορεί να διαγνώσει την ξηροφθαλμία στη σχισμοειδή λυχνία και να διαπιστώσει την ποσότητα των παραγομένων δακρύων. Μερικές φορές, δοκιμασίες οι οποίες μετρούν την παραγωγή των δακρύων είναι απαραίτητες. Ανάμεσα σε αυτές περιλαμβάνεται και η «δοκιμασία Schirmer», όπου ο οφθαλμίατρος τοποθετεί μικρά χάρτινα φίλτρα στο εσωτερικό των βλεφάρων προκειμένου να διαπιστώσει την ποσότητα των δακρύων.

Πως αντιμετωπίζεται η ξηροφθαλμία;

Η θεραπεία της ξηροφθαλμίας περιλαμβάνει την τοπική χρήση σταγόνων και αλοιφών που δε χρειάζονται τη συνταγή γιατρού και ανακουφίζουν τα μάτια, όπως τα τεχνητά δάκρυα που έχουν παρόμοια σύσταση με τα φυσικά και δεν περιέχουν συντηρητικά.

Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι όλα τα προϊόντα δακρύων δεν είναι τα ίδια και οι ανάγκες των ασθενών είναι λίγο διαφορετικές σε κάθε έναν από αυτούς. Μερικά από αυτά τα προϊόντα είναι υδατώδη και ανακουφίζουν από τα συμπτώματα για μικρό χρονικό διάστημα. Άλλα είναι πιο παχύρευστα και ανακουφίζουν για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Τα τεχνητά δάκρυα που δεν περιέχουν συντηρητικά (Preservative-free) συνιστώνται συχνότερα, διότι ανακουφίζουν περισσότερο και δεν προκαλούν επιπλέον ερεθισμούς. Αποφύγετε τα προϊόντα που ανακουφίζουν από την ερυθρότητα -”λευκαίνουν” τα μάτια- αλλά δεν έχουν την απαραίτητη υγραντική ποιότητα και συχνά επιδεινώνουν το πρόβλημα.

Σε σοβαρές περιπτώσεις, ο οφθαλμίατρος μπορεί να τοποθετήσει ειδικά πώματα στα δακρυικά σημεία εμποδίζοντας έτσι την αποχέτευση των φυσικών και τεχνητών δακρύων από τα μάτια (προσωρινά με απορροφήσιμα πώματα κολλαγόνου ή μόνιμα με πώματα σιλικόνης).

Επίσης, υπάρχουν περιπτώσεις όπου ο οφθαλμίατρος χορηγεί στον ασθενή ειδικούς μαλακούς φακούς επαφής που βοηθούν στη διατήρηση της εφύγρανσης. Επιπλέον, εάν τα βλέφαρα κατά τη διάρκεια του ύπνου δεν κλείνουν τελείως, η χρήση προστατευτικών καλυμμάτων για τα μάτια ενδείκνυται προκειμένου να ελαχιστοποιείται, έτσι, η εξάτμιση των δακρύων.

Σε κάθε περίπτωση, τα άτομα που πάσχουν από ξηροφθαλμία θα πρέπει να αποφεύγουν την έκθεσή τους στη σκόνη, τη γύρη, το κάπνισμα και άλλους ρυπαντικούς παράγοντες του περιβάλλοντος. Επιπλέον, η παραμονή σε πολύ ζεστό περιβάλλον επιτείνουν το πρόβλημα της ξηροφθαλμίας. Αντίθετα, οι υγραντήρες εσωτερικού χώρου βοηθούν αφού προσθέτουν στο χώρο υγρασία που διευκολύνει τη διατήρηση των δακρύων.

Υπάρχουν επίσης απλές καθημερινές συνήθειες που με την αλλαγή τους βελτώνουμε την ενόχληση από την ξηροφθαλμία. Για παράδειγμα, 8-10 ποτήρια νερό καθημερινά διατηρούν το σώμα μας καλά ενυδατωμένο και απομακρύνουν τα μεταβολησθέντα απόβλητα. Επίσης μία συνειδητή προσπάθεια να βλεφαρίζουμε συχνότερα, ιδιαίτερα όταν διαβάζουμε ή όταν βλέπουμε τηλεόραση βοηθά πολύ. Τέλος, ενδείκνυται, η αποφυγή τριψίματος των ματιών που επιδεινώνει το πρόβλημα.

Θυμηθείτε: Ο οφθαλμίατρός σας είναι πάντα η καλύτερη πηγή που θα σας δώσει υπεύθυνες απαντήσεις πάνω σε θέματα που αφορούν την υγεία των ματιών σας. Σε καμμιά περίπτωση, η πληροφόρηση που θα πάρετε από την ιστοσελίδα μας δεν έχει σκοπό να τον υποκαταστήσει. Απευθυνθείτε σε αυτόν για ολοκληρωμένη πληροφόρηση.

Tι είναι ο έρπης ζωστήρ;

O έρπης ζωστήρ αποτελεί νόσημα οφειλόμενο σε ιό που προκαλεί χαρακτηριστικό δερματικό εξάνθημα αποτελούμενο από μικρές φυσσαλίδες γεμάτες υγρό που καταλήγουν σε εφελκίδες και μπορεί να αφήσουν μόνιμα ουλές.

Τι προκαλεί τον ζωστήρα;

Ο ιός ανεμοβλογιάς-ζωστήρα που προκαλεί την ανεμοβλογιά είναι υπαίτιος και για τον ζωστήρα. Αφού παραμένει χρόνια σε λανθάνουσα κατάσταση, ο ιός επαναδραστηριοποιείται, προσβάλλοντας συνήθως ηλικιωμένα άτομα ή άτομα με μειωμένη ανοσολογική αντίδραση.

Ποια είναι τα συμπτώματά του;

Το πρώτο σύμπτωμα συχνά είναι οξύς πόνος ή κνησμός στην περιοχή. Ακολουθεί ερυθρότητα του δέρματος και στη συνέχεια εμφανίζονται λίγες ή πολλές χαρακτηριστικές φυσαλλίδες. Η κατανομή των φυσαλλίδων ακολουθεί την πορεία του προσβεβλημένου νεύρου.

Ο πόνος συχνά είναι πολύ έντονος και συνοδεύεται από αίσθημα καύσου, πρήξημο και μεγάλη ευαισθησία του δέρματος. Το εξάνθημα διαρκεί 3-6 εβδομάδες αλλά πολλά άτομα αισθάνονται πόνο επί μήνες ή και χρόνια αργότερα. Αυτή η παρατεταμένη κατάσταση αποκαλείται "μεθερπητική νευραλγία".

Πώς ο ιός του έρπητα ζωστήρα προσβάλλει το μάτι;

Συνήθως ο έρπης ζωστήρ προσβάλλει νεύρα γύρω από το μάτι, ιδίως δε το νεύρο που κατανέμεται στο άνω βλέφαρο και το μέτωπο. Αν ο ιός προσβάλλει τα νεύρα που τροφοδοτούν απευθείας το βολβό του ματιού, μπορεί να προκληθούν σοβαρά οφθαλμικά προβλήματα, όπως έλκος του κερατοειδούς, ενδοφθάλμια φλεγμονή και γλαύκωμα. Τα προβλήματα αυτά μπορεί να εμφανισθούν ταυτόχρονα με το εξάνθημα ή εβδομάδες μετά την εξάλειψη των φυσαλλίδων. Ο επίμονος πόνος είναι αποτέλεσμα τραυματισμού των αισθητικών νεύρων τα οποία μπορεί να παραμείνουν ιδιαίτερα ευαίσθητα για χρόνια μετά την προσβολή.

Ποια είναι η θεραπεία του έρπητα ζωστήρα;

Η συνήθης διαδικασία αφορά τον έλεγχο του πόνου και την αποτροπή περαιτέρω μόλυνσης του δέρματος με υγρά επιθέματα, τρίψιμο των εφελκίδων και άλλα μέτρα. Αντιϊκά φάρμακα, στεροειδή από το στόμα ή άλλα φάρμακα μπορεί να βοηθήσουν σε μερικές περιπτώσεις. Αν προσβληθεί ο βολβός, μπορεί να χρειασθούν σταγόνες, αλοιφές ή φάρμακα από το στόμα. Οι περισσότεροι αναλαμβάνουν χωρίς επιπλοκές. Δυστυχώς όμως παρά τα υπάρχοντα φάρμακα μερικοί μένουν με μόνιμη οπτική βλάβη και συνεχίζουν να πονούν ακόμη και μετά την αποδρομή του εξανθήματος.

Θυμηθείτε: Ο οφθαλμίατρός σας είναι πάντα η καλύτερη πηγή που θα σας δώσει υπεύθυνες απαντήσεις πάνω σε θέματα που αφορούν την υγεία των ματιών σας. Σε καμμιά περίπτωση, η πληροφόρηση που θα πάρετε από την ιστοσελίδα μας δεν έχει σκοπό να τον υποκαταστήσει. Απευθυνθείτε σε αυτόν για ολοκληρωμένη πληροφόρηση.

Τι είναι η δακρύρροια;

Σε ορισμένα άτομα, τα δάκρυα λιμνάζουν στο μάτι είτε λόγω υπερβολικής παραγωγής είτε λόγω κακής αποχέτευσής τους. Η περίσσεια των δακρύων έχει ως αποτέλεσμα να φαίνεται το μάτι υγρό, να συγκεντρώνεται το δάκρυ κατά μήκος του κάτω βλεφαρικού χείλους και τέλος από εκεί να πέφτει στο μάγουλο. Η κατάσταση αυτή αποτελεί τη δακρύρροια.

Πως παράγονται και πως αποχετεύονται τα δάκρυα;

Mικροί αδένες, οι οποίοι βρίσκονται στον επιφανειακό ιστό τόσο του λευκού του ματιού (δηλαδή του σκληρού χιτώνα) όσο και αυτού που επιστρώνει τα βλέφαρα εσωτερικά, παράγουν συνεχώς μια μικρή ποσότητα δακρύων έτσι ώστε να διατηρείται ο βολβός υγιής και ταυτόχρονα να "λιπαίνεται", διευκολύνοντας έτσι την κίνησή του. ΄Ενας μεγαλύτερος αδένας, ο δακρυϊκός, που βρίσκεται κάτω από το άνω βλέφαρο απαντά σε συγκινησιακές καταστάσεις ή σε ερεθισμό του ματιού παράγοντας έτσι μεγαλύτερες ποσότητες δακρύων.

Tα δάκρυα, αφού κατανεμηθούν στην επιφάνεια του βολβού, εισέρχονται από ένα μικρό άνοιγμα που υπάρχει σε κάθε βλέφαρο (το δακρυϊκό σημείο) και αποχετεύονται μέσω ενός μικρού σωληναρίου (το δακρυϊκό σωληνάριο) στον δακρυϊκό ασκό και κατόπιν με το ρινοδακρυικό πόρο μεταφέρονται στη μύτη. Αυτό εξηγεί γιατί "τρέχει" η μύτη μας όταν κλαίμε, αφού η περίσσεια των δακρύων φθάνει στη μύτη μέσω της φυσιολογικής αποχετευτικής οδού.

Ποια είναι τα αίτια που μπορούν να οδηγήσουν σε δακρύρροια;

Η υπερχείλιση των δακρύων μπορεί να προκληθεί όταν τραύματα, συγγενείς διαμαρτίες και μολύνσεις, ιδίως του δακρυικού ασκού, εμποδίζουν την απαγωγή των δακρύων στο δακρυικό σημείο, το σωληνάριο, τον δακρυικό ασκό ή το ρινοδακρυικό πόρο.
Επίσης, φλεγμονές του οφθαλμού, παθήσεις των βλεφάρων, βλεφαρίδες που στρέφονται προς τον κερατοειδή, έκθεση σε δυνατό αέρα, το γλαύκωμα, ορισμένα φάρμακα ή ακόμα και η κόπωση των ματιών μπορεί να επιφέρουν υπερβολική έκκριση δακρύων.
Όμως, υπερβολική έκκριση δακρύων δεν σημαίνει πάντα παραγωγή δακρύων πολύ μεγαλύτερη από τη φυσιολογική ή απόφραξη του παροχετευτικού συστήματος. Πολλές φορές άτομα με ξηροφθαλμία παραπονούνται για δακρύρροια. Αυτό συμβαίνει γιατί η ποσότητα των δακρύων που εκκρίνεται είναι πολύ μικρή, ώστε να υγραίνεται το μάτι επαρκώς, και συχνά ο μεγάλος δακρυικός αδένας αντιδρά με την παραγωγή πρόσθετων δακρύων που προκαλούν επεισόδια υπερχείλισης, παρόλο που το βασικό πρόβλημα είναι η παραγωγή λίγων δακρύων ή και η ξηροφθαλμία.

Αυξημένη παραγωγή δακρύων μπορεί να οφείλεται σε:

Συγκίνηση
Ξηροί οφθαλμοί
Φυσικά ερεθίσματα (αέρα, καπνό, αναθυμιάσεις)
Μολύνσεις & αλλεργικές αντιδράσεις
Επιφανειακά ξένα σώματα
Γλαύκωμα

Κακή αποχέτευση δακρύων μπορεί να οφείλεται σε:

Ανωμαλίες στη θέση του βλεφάρου ή του δακρυικού σημείου
Ελαττωματικό βλεφαρισμό
Μολύνσεις
Τραύματα του κόγχου (κάταγμα, διατομή)
Συγγενείς ανωμαλίες
Επιπλοκές εγκαυμάτων ή ακτινοθεραπείας

Πως προσδιορίζεται η αιτία υπερβολικής δακρύρροιας;

Προκειμένου να επισημανθεί ποιος από τους παράγοντες που αναφέρονται προκαλεί την υπερβολική έκκριση δακρύων, ο ασθενής θα πρέπει να υποβληθεί σε πλήρη οφθαλμολογικό έλεγχο. Μπορεί ο οφθαλμίατρος να προσπαθήσει να διοχετεύσει υγρό μέσω του αποχετευτικού συστήματος προς τη μύτη ή να πραγματοποιήσει άλλες εξετάσεις όπως είναι η μέτρηση παραγωγής των δακρύων ή η συλλογή δακρύων από τη μύτη.

Πώς θεραπεύεται η υπερβολική δακρύρροια;

Η θεραπεία πάντα εξαρτάται από την εξακρίβωση της αιτίας που προκαλεί τη δακρύρροια (αιτιολογική θεραπεία). Έτσι, αν αυτή προκαλείται από βλεφαρίδα που στρέφεται προς τον κερατοειδή, θα πρέπει να αφαιρεθεί. Αν το πρόβλημα είναι η ξηρότητα, τότε γίνεται θεραπεία αποκατάστασης με τεχνητά δάκρυα ή και φραγή των δακρυϊκών σημείων με ειδικά πώματα, εμποδίζοντας έτσι την αποχέτευση των φυσικών και τεχνητών δακρύων από τα μάτια (προσωρινά με απορροφήσιμα πώματα κολλαγόνου ή μόνιμα με πώματα σιλικόνης).

Αν έχει αποφραχθεί το αποχετευτικό σύστημα γίνεται προσπάθεια διάνοιξης ή παράκαμψης της φυσιολογικής οδού. Έτσι, όταν υπάρχει μια απλή στένωση του δακρυικού αποχετευτικού συστήματος, σύγχρονες ατραυματκές τεχνικές μικροχειρουργικής διάνοιξης με χρήση κατάλληλου εξοπλισμού και ειδικών δακρυικών σωληναρίων προσφέρουν ουσιαστική βοήθεια και αποτρέπουν την πλήρη απόφραξη του συστήματος.

Σε περιπτώσεις που υπάρχει πλήρης απόφραξη, η στάση των δακρύων μέσα σε ένα κλειστό σύστημα, επιτρέπει την ανάπτυξη μικροβίων και οδηγεί σε φλεγμονή (δακρυοκυστίτιδα). Οι λοιμώξεις αυτές όχι μόνο επηρεάζουν την ποιότητα ζωής των ασθενών, αλλά απαιτούν πολύ προσεκτική παρακολούθηση και κατάλληλη θεραπεία προκειμένου να μην θέσουν σε κίνδυνο την όραση ή τη γενικότερη υγεία των ασθενών. Ασθενείς με καταρράκτη και αποφραγμένους δακρυικούς πόρους χρειάζονται ιδιαίτερη προσοχή γιατί η επέμβαση του καταρράκτη, ακόμα και με τις πλέον σύγχρονες τεχνικές, αν γίνει προτού αντιμετωπισθεί ο αποφραγμένος δακρυικός πόρος, μπορεί να προκαλέσει σοβαρή μόλυνση στο εσωτερικό του ματιού με αποτέλεσμα σοβαρή επίπτωση στην όραση.

Ασθενείς με χρόνια συστηματικά νοσήματα που επηρεάζουν την άμυνα του οργανισμού, όπως ο σακχαρώδης διαβήτης ή ανοσοκατασταλμένα άτομα πρέπει να αντιμετωπίζονται έγκαιρα γιατί κινδυνεύουν ακόμα περισσότερο από επέκταση της μόλυνσης στους γειτονικούς ιστούς.


Η σύγχρονη τεχνολογία με χρήση ενδοσκοπικών συστημάτων και μοντέρνων μικροχειρουργικών τεχνικών σε συνδυασμό με την εξειδίκευση του γιατρού, την εμπειρία του και την σωστή εκτίμηση προσφέρουν θεαματικά αποτελέσματα.

Θυμηθείτε: Ο οφθαλμίατρός σας είναι πάντα η καλύτερη πηγή που θα σας δώσει υπεύθυνες απαντήσεις πάνω σε θέματα που αφορούν την υγεία των ματιών σας. Σε καμμιά περίπτωση, η πληροφόρηση που θα πάρετε από την ιστοσελίδα μας δεν έχει σκοπό να τον υποκαταστήσει. Απευθυνθείτε σε αυτόν για ολοκληρωμένη πληροφόρηση.